ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

                                        1ο ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΠΡΑΛΟΥ               

 

(κείμενο που μας έστειλε ο φίλος του site Βασίλης Κοροβέσης)

 

                           Κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής ΑΘΗΝΑΣ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

,με την σημερινή χάραξη,ένα από τα ωραιότερα τμήματα είναι και το λεγόμενο πέρασμα του Μπράλου

.Η διέλευση γίνεται μέσα από την μαγευτική κοιλάδα του Ασωπού με  το ομώνυμο φαράγγι γνωστά 

απο  την ιστορία της μάχης τωνΘερμοπυλών.Είναι το γνωστό πέρασμα του Εφιάλτη μέσω του οποίου

πέρασαν οι Πέρσες και νίκησαν τους Ελληνες.Η σιδηροδρομική γραμμή αφού περάσει το χωριό

Μπράλος οδηγείται σε μία σήραγγα-τηνμεγαλύτερη του δικτύου μας, μέχρι πρόσφατα- μήκους

περίπου 2200 μέτρων-με σταδιακή κλίση από το μέσο της-στην κοιλάδα του Ασωπού.Η περιοχή είναι

μοναδικής ομορφιάς .Η μόνη πρόσβαση σε αυτήν είναι ο σιδηρόδρομος και οι φυσιολάτρες

περιπατητές από τον κλειστό σήμερα Σ.Σ. του Ελευθεροχωρίου.

                       Η  κοιλάδα  ετός από την φυσική ομορφιά έχει και μνημεία μεγάλης ιστορικής σημασίας

όπως το κάστρο της Ωριάς που δεσπόζει πάνω από το φαράγγι του Ασωπού αλλά και την αρχαία Τραχίνα-όπου κατά την παράδοση  ο μυθικός ήρωας Ηρακλής έζησε τα τελευταία του χρόνια.

                        Η Ελλάδα με πρωτεργάτη και πρωτοπόρο τον οραματιστή πρωθυπουργό Χ.Τρικούπη αποφασίζει  περίπου στα τέλη του 19ου αιώνα να κατασκευάσει σιδηρόδρομο-μέσο μεταφοράς σύγχρονο για την  εποχή-πράγμα  που θα έφερνε την χώρα κοντύτερα στις αγορές της Ευρώπης και θα την ανέπτυσσε οικονομικά-ύστερα από  οπισθοδρόμηση  τεσσάρων αίώνων.Η κατασκευή πέρασε πολλά στάδια περιπετειώδη με πτωχεύσεις εταιριών,ματαιώσεις συμβάσεων για να φτάσουμε στις αρχές του 20ου αιώνα όταν επιτέλους η γαλλική  εταιρία Batignoles αρχίζει να κατασκευάζει το πέρασμα αυτό σαν συνέχεια  του ήδη εκτελεσθέντος από τους προηγούμενους κατασκευαστές έργου.Δεν είναι αρκετά σαφές μέσα από τα δημοσιεύματα  των εφημερίδων   της εποχής και άλλων ιστορικών πηγών γιατί επελέγη η δύσκολη διαδρομή και όχι η παραλιακή μέσω Καμένων Βούρλων η οποία ενδεχομένως να ήταν οικονομικώτερη.Οι επικρατέστερες εκδοχές είναι δύο: αφενός μεν η παραλιακή περιοχή των Καμένων  Βούρλων και τα  εκατέρωθεν αυτής ήταν εδάφη ασταθή  γεμάτα έλη αφετέρου δε υπήρχε   ο κίνδυνος η διέλευση των τραίνων από την παραλιακή χάραξη να είναι ευάλωτη στα πυροβόλα των εχθρικών πλοίων.

               Το αποτέλεσμα είναι ότι σε χρόνο σχετικά μικρό  με τα τεχνικά μέσα της εποχής αναφέρεται ότι για 28  χιλ.χρειάστηκαν 3χρόνια.Βέβαια  η διαδρομή αυτή περιλαμβάνει πλήθος τεχνικών έργων.Ενδεικτικά αναφέρονται 15 μεταλλικές γέφυρες,20 γαλαρίες,8στοές-επιχώματα 20 ορύγματα και 3 σιδ.σταθμοί.   

               Από τα ωραιότερα σημεία της διαδρομής αναφέρονται η γέφυρα της Παπαδιάς η του Μπράλου μήκους 340 μέτρων,η γέφυρα της Μανδρίτσας,το φαράγγι του Ασωπού με την γαλαρια,την μεταλλικη γέφυρα και το σκέπαστρο πριν από αυτήν  και ο Σ.Σ Ασωπού.Μετά από  την έξοδο από την γαλαρία που βρίσκεται αμέσως μετά τον Σ.Σ.Ασωπού με κατεύθυνση την Λαμία το τοπίο αλλάζει και επιβάτης

αισθάνεται ότι βρίσκεται σε αεροπλάνο που εκτελεί χαμηλή πτήση.Η πανοραμική θέα του κάμπου της Λαμίας με τα ελαιόδεντρα  και την πόλη της Λαμίας να δεσπόζει στο βάθος της πεδιάδας πάνω σε λόφο είναι πράγματι ανεπανάληπτη εμπειρία.Προηγείται ένα μικρό τμήμα περίπου 2 χιλ. με αλλεπάλληλα λίθινα  καμαρωτά γεφύρια και  γαλαρίες ανάμεσα σε βουνά με χαμηλή βλάστηση.Το τοπίο αυτό είναι

μοναδικής ομορφιάς και από τα αγριότερα στην Βαλκανική Χερσόνησο.Ολα τα τεχνικά έργα και κυρίως οι λίθινες γέφυρες είναι πραγματικά κομψοτεχνήματα.Δεν έχουν υποστεί καμια φθορά και  το κυριότερο η απόχρωση της πέτρας έχει γίνει σχεδόν ίδια με το χρώμα των βράχων της περιοχής σε σημείο να αναρωτιέται κανείς αν τα έργα αυτά φτιάχτηκαν από τον άνθρωπο η από την φύση.

                 Κατά τους νεώτερους χρόνους του Β΄Π.Π. τα τεχνικά αυτά έργα έγινα επανειλημμένα στόχος δολιοφθορών από όλους τους εμπλεκομένους.Το σημαντικότερο από όλα αυτά τα εγχειρήματα  αλλά και το λιγότερα γνωστό είναι η ανατίναξη από ομάδα Άγγλων και Ελλήνων σαμποτέρ της γέφυρας του Ασωπού.Η συγκεκριμένη - έργο του Γάλλου μηχανικού P.Bodin-  ήταν μεταλλική με κυριότερο  στοιχείο  ένα τριαρθωτό τόξο   ύψους 24  μέτρων .Ο  Bodin  εκμεταλλεύτηκε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ιδιομορφία του εδάφους    και το αποτέλεσμα ήταν  μια γέφυρα  αριστούργημα της γεφυροποίας.Υπάρχει φωτογραφία της στο Μουσείο Μεταφορών του Μονάχου.Η ανατίναξη ήταν ένα εξαιρετικά δύσκολο κατόρθωμα το οποίο όμως έφεραν σε πέρας οι σαμποτέρ  χάρις στις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κατέβαλαν.

               Δυστυχώς ,λόγω του αποκρήμνου εδάφους και των επανειλημένων ανατινάξεων που ακολούθησαν την αρχική κατά την μεταπολεμική επανόρθωση ακολουθήθηκε άλλος σχεδιασμός με μικρότερη γέφυρα χωρίς τριαρθωτό τόξο και έτσι η μοναδική αυτή γέφυρα υπάρχει μόνο σε φωτογραφίες.

                Η υπόλοιπη διαδρομή μέχρι τον Σ.Σ.Λειανοκλαδίου ακολουθεί μία προοδευτική κατάβαση με υπέροχη θέα και γέφυρες–συνδυασμος λίθινης   και μεταλλικής,μέχρι την επίσης πολύ γνωστή γέφυρα του Γοργοποτάμου.

                Η περιοχή έχει έντονα  όμορφα φυσικά στοιχεία αφού δεν την διασχίζει αμαξιτή οδός παρά μόνο ο σιδηρόδρομος

και τα διάφορα ορειβατικά μονοπάτια.Στα αυτιά των περιπατητών οι μόνοι ήχοι πού φτάνουν είναι των πουλιών και το

κελάρυσμα  των νερών του Ασωπού και άλλων μικρότερων ποταμών.

               Οι τρείς σιδηροδρομικοί σταθμοί της περιοχής είναι κλειστοί μιας και  η κυκλοφορία πλέον εξασφαλίζεται

από σύστημα τηλεδιοίκησης  πού είναι εγκατεστημένο στον Σ.Σ.Λειανοκλαδίου.

               Ηδη τα έργα εκσυγχρονισμού της γραμμής ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΕΙΔΟΜΕΝΗ  προχωρούν με γρήγορο

ρυθμό έτσι ώστε σε πολύ λίγα χρόνια η θαυμάσια αυτή διαδρομή θα αποτελεί παρελθόν.Ας ελπίσουμε ότι το

καθεστώς εκμετάλλευσης Μουσειακών-τουριστικών γραμμών θα αλλάξει και παράλληλα θα υπάρξει ενδιαφέρον για

την δημιουργία εταιριών εκμετάλλευσης τέτοιων  γραμμών οι οποίες  είναι αρκετές και πάρα πολύ όμορφες

συγκριτικά με άλλες στην Ευρώπη.-