Απόψεις. Λόγια. Αποσπάσματα. Ό,τι μας ενέπνευσε ... 

 

Σεπτέμβρης 2014

 

 

Γυρίσαμε πάλι στο φθινόπωρο, το καλοκαίρι

σαν ένα τετράδιο που μας κούρασε γράφοντας, μένει

γεμάτο διαγραφές αφηρημένα σχέδια

στο περιθώριο κι ερωτηματικά

... ... 

Γυρίσαμε· πάντα κινάμε για να γυρίσουμε

στη μοναξιά, μια φούχτα χώμα, στις άδειες παλάμες.

 

(Γιώργος Σεφέρης)

 

 

 

Σαράντα μήλα, μήλα κόκκινα.... 

 

Στη διεύθυνση https://www.youtube.com/watch?v=0GaAIWe6f_8

 

 

 

 

 

 

Ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται
το λόγο αυτό εγώ τον σεβάστηκα
και να που η Τροία ακόμη καίγεται
και να ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα
Νίκη, νίκη, νίκη

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα
κι εγώ δεν έχω για νοίκι
φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα
κι ο λόγος αυτός τής ανήκει.

 

Στίχοι Κώστας Τριπολίτης, Μουσική Αντώνης Βαρδής

 

 

Αν συμμορφωθούμε προςύμε προς τας υποδείξεις τότε εγγυημένα θα βλέπουμε όλοι τις ίδιες εικόνες, θα ακούμε όλοι τους ίδιους ήχους, θα φοράμε τα ίδια ρούχα, θα τρώμε όλοι τα ίδια χάμπουργκερ και θα είμαστε όλοι μόνοι μες στην ίδια μοναξιά, μέσα σε σπίτια ίδια, σε γειτονιές ίδιες, σε πόλεις ίδιες, όπου όλοι θα αναπνέουμε την ίδια βρόμα και θα υπηρετούμε τα αυτοκίνητα μας με την ίδια προσήλωση και θα ανταποκρινόμαστε στις διαταγές των ίδιων μηχανών σε έναν κόσμο που θα είναι θαυμαστός για όποιον δεν έχει ούτε πόδια ούτε φτερά ούτε ρίζες.

 

Εντουάρντο Γκαλεάνο

 

«Ενα μπουκέτο πυρκαγιάς, ένα μπουκέτο χείλι
ένα μπουκέτο ροδακινιές, σε τροπικό ένα δείλι!
Και στο κελί τον φτάνουνε σπαρακτικές κραυγές.
Κι οι παπαρούνες έγιναν ένα μπουκέτο από πληγές
και στάζουν αίμα» 
Φώτης Αγγουλές

Για την Ηρώ Κωνσταντοπούλου, τη δεκαεφτάχρονη επονίτισσα που εκτελέστηκε σαν σήμερα το 1944, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Για "παραδειγματισμό". 

 

Δεν υπάρχει αληθινό έργο τέχνης, που να μην έχει συμβάλει στην εσωτερική απελευθέρωση των προσώπων που το γνώρισαν και το αγάπησαν.

Αλμπέρ Καμύ

 

"Όσο λιγότερη ευχέρεια έχει κανείς να διαλέξει ανάμεσα σε λέξεις,τόσο μικρότερος είναι ο πειρασμός να σκεφθεί.''

Τζορτζ Όργουελ, "1984"

 

 

"Κυβέρνηση είναι μια παρέα ανθρώπων που παρενοχλούν τους υπόλοιπους".

Λέων Τολστόι

 

«Γιατί Ίων, γιατί;» ρωτούσε η μάνα του. «Γιατί είναι τόσο δύσκολο, Ίων, να είσαι όπως όλα τ᾿ άλλα πουλιὰ στο σμήνος;  Γιατί δεν μπορείς ν᾿ αφήσεις το πέταγμα στοὺς άλμπατρος, στους πελεκάνους; Γιατί δεν τρως; Γιόκα μου, είσαι φτερὸ και κόκαλο!»

«Μάνα, δε με πειράζει να 'μαι φτερὸ και κόκαλο. Θέλω μόνο να ξέρω τι μπορώ και τι δεν μπορώ νὰ κατορθώσω στον αέρα. Τίποτ᾿ άλλο. Θέλω να ξέρω».

"Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" Ρίτσαρντ Μπαχ

 

 

όταν το έχεις ανάγκη άναψε ένα όνειρο... και άστο να καίει μέσα σου...

ΣΑΙΞΠΗΡ

 

Ασάλευτη δεν είναι καμιά ζωή
Λογής ταξίδια μ΄ έχουν τρικυμίσει
μ΄ είδαν τόποι, μου ανοίξανε ναοί
και τέχνες με περπάτησαν και η φύση.

 

Κωστής Παλαμάς

 

Αλήθεια -των αδυνάτων αδύνατο
ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω
αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε
το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου
το εφήμερο της παράλογης ζωής του
κι ανακαλύπτουνε διαφορές
γιομάτοι μίσος διαφορές
σε χρώμα δέρματος / φυλή / θρησκεία.

 

Νίκος Εγγονόπουλος "Στην κοιλάδα με τους ροδώνες"

 

 

Σε κάθε ιδέα, πρέπει να ψάξει κανείς από πού έρχεται και πού πάει. Μόνο έτσι μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι καλή ή όχι.

Μπέρτολντ Μπρεχτ

 

 

Για μένα το λοιπόν,
πιο εκπληκτικό και πιο επιβλητικό
και πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουν.

Ναζίμ Χικμέτ

 

Για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Πάμπλο Νερούδα

 

Την πρώτη νύχτα πλησιάζουνε
και κλέβουν ένα λουλούδι
από τον κήπο μας
και δε λέμε τίποτα.

Τη δεύτερη νύχτα δε κρύβονται πλέον
περπατούνε στα λουλούδια,
σκοτώνουν το σκυλί μας
και δε λέμε τίποτα.

Ώσπου μια μέρα
-την πιο διάφανη απ’ όλες-
μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας
ληστεύουν το φεγγάρι μας
γιατί ξέρουνε το φόβο μας
που πνίγει τη φωνή στο λαιμό μας.

Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα
πλέον δε μπορούμε να πούμε τίποτα.

 

Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

 

 

Όταν σφίγγουν το χέρι ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο,
όταν χαμογελάνε ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μες απ’ τ’ άγρια γένεια τους,
όταν κοιμούνται δώδεκα άστρα πέφτουν απ’ τις άδειες τσέπες τους,
όταν σκοτώνονται η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα.

 

Γιάννης Ρίτσος

 

όποια κι αν είναι η γλώσσα τους

πάντοτε τα τραγούδια τα κατάλαβα

 

Ναζίμ Χικμέτ

 

Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες: ο Μιχάλης

που έφυγε μ' ανοιχτές πληγές απ' το νοσοκομείο

ίσως μιλούσε για ήρωες όταν, τη νύχτα εκείνη

που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία,

ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας. "Στα σκοτεινά

πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε..."

Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.

 

Γιώργος Σεφέρης

 

Όταν της γης επλήθυναν οι πόνοι

κι απόμειναν στην αγροτιά τα χερσοχώραφα
τότες εσηκώθεις - άπλωσες γενειάδες
τότες εσηκώθεις - ανέμισες μαστίγια
και πήρες να καλπάζεις σαν άνθος σαν φωτιά

 

Πάμπλο Νερούδα

 

Να φοβηθείτε τους καιρούς που η ανθρωπότητα θ' αρνηθεί να υποφέρει, να πεθαίνει για μια ιδέα γιατί αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι το θεμέλιο του ανθρώπου - αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι ο άνθρωπος, ξεχωριστός μέσα σε όλη την υφήλιο.

Τζον Στάινμπεκ "τα σταφύλια της οργής"

 

"Αισθάνομαι μέσα σ' ολόκληρο τον κόσμο σα στο σπίτι μου, όπου υπάρχουν σύννεφα και πουλιά κι ανθρώπινα δάκρυα".

Ρόζα Λούξεμπουργκ

 

"Μόνο αυτός που ρισκάρει να πάει πολύ μακριά μπορεί να ανακαλύψει πόσο μακριά μπορεί να πάει κανείς."

Τόμας Στερν Έλιοτ

 

"Ο άνθρωπος είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση."

Αντρέ Μπρετόν

 

"Μια «φάση» στην πολιτική μας εξέλιξη. Τι λέτε, ρε καργιόληδες; Έχετε μπει ποτέ μέσα σ' ένα ανθρώπινο βλέμμα, είδατε ποτέ μάτια ανθρώπου ερωτευμένου, φοβισμένου, συνεπαρμένου από μύθους και οράματα; Όσο μικρός και ταπεινός -κατά τα δικά σας πάντα κριτήρια- κι αν είναι, βρε καργιόληδες, ένας άνθρωπος, είναι πάντα ένας ολόκληρος κόσμος.Όπως και κάθε πλάσμα, ζώο ή χορταράκι που κατοικεί σε τούτο τον πλανήτη, δεν είναι «υλικό», ρε, δεν είναι «στοιχείο», είναι επιθυμία, όνειρο, φαντασία, συνείδηση, ομορφιά. Είναι ένα αστέρι σαν τη γη ολόκληρη μέσα στο σύμπαν..."

Χρόνης Μίσσιος

 

 

“Μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο ένα σύστημα οικοδομημένο πάνω σε σχέδιο, είναι υποχρεωμένο να επιχειρεί να καταστρέψει το ελεύθερο πνεύμα: επειδή μονάχα το ελεύθερο πνεύμα, με την κριτική ανάλυση,

μπορεί να καταστρέψει ένα τέτοιο σύστημα.”

Ανατολικά της Εδέμ, Τζών Στάϊνμπεκ