CHARLIE HEBDO: 7 ΓΕΝΑΡΗ 2015

 

(Μια άποψη της Γεωργίας Κανελλοπούλου)

 

Η Charlie Hebdo είναι μια εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Δεν αφήνει τίποτα όρθιο, από τον ντε Γκωλ ως τη

γέννηση του Χριστού και από το "λευκό" Μάικλ Τζάκσον ως το Μωάμεθ.  7 Γενάρη 2015 τρεις ένοπλοι τζιχαντιστές

επιτέθηκαν στα γραφεία της εφημερίδας και δολοφόνησαν 12 άτομα, μεταξύ των οποίων τους 4 γελοιογράφους

που είχαν σατιρίσει το θρησκευτικό φανατισμό και το Μωάμεθ. «Πήραμε εκδίκηση για τον Προφήτη!», φώναξαν

οι δράστες κατά την επίθεση.

 

Το προσωπικό της εφημερίδας είχε δεχτεί πολλές φορές απειλές αλλά συνέχιζε αυτό που όφειλε να κάνει.

Υπερασπίστηκε την ελευθερία του τύπου και το νόημα της σάτιρας. Υπερασπίστηκε την ίδια την ύπαρξη μιας

τέτοιας εφημερίδας που επέλεξε να λέει τα πράγματα με τ' όνομα τους. Και μάλιστα να τα παρουσιάζει με χιούμορ,

που ως γνωστόν αγριεύει το συντηρητισμό όσο τίποτα άλλο.

 

Οι συντηρητικοί και θρησκευτικοί κύκλοι όλων των θρησκειών δεν καλοβλέπουν ποτέ τέτοιες ιστορίες που προφανώς εμπεριέχουν σκληρή κριτική απέναντι σε κάθε φανατισμό. Στην Ελλάδα είχαμε πολλές περιπτώσεις επιθέσεων και εξαναγκασμού παύσης πολιτιστικών δραστηριοτήτων επειδή δεν άρεσαν αυτές στην εκκλησία ή σε συντηρητικούς ακόμα και φασιστικούς κύκλους, όπως τα προσφατα επεισόδια στο θέατρο

Χυτήριο από χρυσαυγίτες και παπάδες, τη φυλάκιση (!!!) του σατιρικού γέροντα Παστίτσιου λόγω αυτών που έγραφε στη σελίδα

του στο facebook,  παλιότερες απαγορεύσεις στους Όρνιθες του Κουν, στην ταινία Συνοικία τ' όνειρο του Αλ. Αλεξανδράκη,

απαγόρευση της ταινίας Ο τελευταίος πειρασμός του Μάρτιν Σκορτσέζε, κατέβασμα ενός πίνακα από την έκθεση Outollok,

απαγόρευση ρεμπέτικων αλλά και λογοκρισία του τραγουδιού διδυμότειχο μπλουζ ....

 

και άλλα πολλά. Μέχρι αφορισμούς είχαμε, του Καζαντζάκη, του Ροίδη, ας μας συγχωρήσουν οι λοιποί αφορισμένοι αυτή τη

στιγμή που δεν τους αναφέρουμε. Θα άντεχε ένα έντυπο σαν τη Charlie Hebdo στην Ελλάδα; Μόνο λεπτά θα έμενε κρεμασμένο

σε περίπτερο, λέω εγώ. Στη Γαλλία όμως άντεχε. Στη Γαλλία υπήρχε.

 

Η επίθεση στη Charlie Hebdo είναι κορυφαία επίθεση, επειδή είχε αποτέλεσμα το θάνατο ανθρώπων και όχι μόνο των

πνευματικών τους έργων όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Αυτός ο θρησκευτικός φανατισμός έρχεται όλο και πιο κοντά στο φασισμό

και τότε πια τα πράγματα είναι δύσκολο να συγκρατηθούν. Κυρίως όταν στην κοινωνία υποβόσκουν απόψεις υπερσυντηρητικές

που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι η φίμωση της ελεύθερης φωνής γεννά τερατουργήματα. Όταν στην κοινωνία

υπερισχύει ότι υπάρχει ένας θεός -  ο εκάστοτε θεός - που μπορεί να υπαγορεύει και να απαγορεύει κατά το θέλημα του.

 

Σήμερα σφαγιάστηκαν άνθρωποι που σατίρισαν τον φονταμενταλισμό όλων των θρησκειών, αλλά όχι μόνο, κι αυτές καθαυτές τις ίδιες τις θρησκείες ως αφηγήσεις και συστήματα, την πολιτική ορθότητα, τον καθωσπρεπισμό κλπ, σφαγιάστηκαν από δράστες που φέρεται να έδρασαν στο όνομα του δικού τους θρησκευτικού φανατισμού. Μιλάμε για ένα γεγονός ανυπολόγιστων διαστάσεων.

 

Η Ευρώπη που γέννησε το διαφωτισμό, η Ευρώπη των ελεύθερων ιδεών, η Ευρώπη του πολιτισμού δεν μπορεί να γίνει Ευρώπη του φόβου και της φίμωσης. Πρέπει να στηρίξουμε τον πολιτισμό μας. Να μη φοβηθούμε. Να συνεχίσουμε.