ΟΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

 

 

Οι Ολυμπιακοί του 1936, στο Βερολίνο, έμειναν στο χρόνο ως ένας προπαγανδιστικός θρίαμβος για το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ, παρά τις μεγάλες προσπάθειες και τα αποτελέσματα του μαύρου αμερικανού αθλητή Τζέσε Όουενς. Η Γερμανία πρώτευσε στον πίνακα των μεταλλίων και οι παρατηρήτριες παγκόσμιες δυνάμεις πήραν μια αρκετά πειστική ένδειξη για να δικαιολογήσουν την επανένταξη της Γερμανίας στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό.

Για το μάχιμο εργατικό κίνημα της εποχής, οι καλοκαιρινοί Ολυμπιακοί του 1936 θα ήταν μια ευκαιρία για να εκφράσουν την πλήρη αντίθεσή τους για τις ρατσιστικές πολιτικές του εκκολαπτόμενου φασιστικού κράτους. Έτσι καταπιάστηκαν με την διοργάνωση των δικών τους, εναλλακτικών, Ολυμπιακών Αγώνων στη Βαρκελώνη. Αποκαλώντας τους αγώνες «Ολυμπιακοί των Λαών» συγκέντρωσαν χιλιάδες αθλητές απ’ όλο τον κόσμο σε μια επίδειξη διεθνούς αλληλεγγύης ενάντια στην ανάδυση του ευρωπαϊκού φασισμού.

 

 

Την άνοιξη του ’36 η Ισπανία είχε εκλέξει μια δημοκρατική κυβέρνηση, την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, η οποία άμεσα οργάνωσε τους καλοκαιρινούς αγώνες για να διαμαρτυρηθεί για την συνεχόμενη υποστήριξη της Διεθνούς Ολυμπιακής Ομοσπονδίας προς το χιτλερικό καθεστώς κι έτσι προετοίμασε μια αντιφασιστική γιορτή του αθλητισμού. Όπως θυμάται ο Αντόνιο Αγκούλο, που βοήθησε στην οργάνωση των προγραμματισμένων αγώνων «η ιδέα ξεκίνησε από τις μικρές αθλητικές ομάδες των barrios (στμ. οι φτωχές εργατικές γειτονιές)». 

Οι αγώνες θα διέπονταν από τα ιδανικά του αγώνα, της αλληλεγγύης, της φιλίας των λαών. Σαν προσθήκη στους συνηθισμένους αγώνες, θα υπήρχε σκάκι, παραδοσιακοί χοροί, μουσική και θέατρο.

Χιλιάδες αθλητές και αθλήτριες απ’ όλο τον κόσμο είχαν εγγραφεί για να συμμετάσχουν στους αγώνες. Ανάμεσά τους υπήρχαν αθλητές και αθλήτριες από ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία, Βέλγιο, Πολωνία και Καναδά. Υπήρχαν ακόμη ομάδες από τη Γερμανία και την Ιταλία που δημιουργήθηκαν από πολιτικούς εξόριστους αυτών των χωρών. 

 

 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης θα ξεκινούσαν στις 19 Ιούλη, αλλά με το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου, που ακολουθήθηκε από την άμεση γενική απεργία, έμειναν στην άκρη αφού οι εργάτες και οι ριζοσπάστες κινητοποιήθηκαν για να τσακίσουν τους εθνικιστές και τους φασίστες. Τελικά πολλοί αθλητές εντάχθηκαν και πολέμησαν στο αντιφασιστικό μέτωπο και πολλοί ακόμη έμειναν στην Βαρκελώνη συγκροτώντας της επερχόμενες Διεθνείς Ταξιαρχίες. Στην πραγματικότητα η Felicia Browne, η καλλιτέχνιδα και πρώτη Βρετανίδα εθελόντρια που σκοτώθηκε στον Εμφύλιο Πόλεμο της Ισπανίας, βρέθηκε εκεί πρωτίστως για τους Αγώνες.